Adı Efsane’de dört gencin belli ki uzun yıllardır süren yaşam mücadelelerine, birlikte ayakta kalma çabalarına, çoktan birbirlerine geçmiş hayatlarına sonradan dahil olduk. Kolektif hafızamızın en özel mekanı mahallede birlikte büyüdüğünü öğrendiğimiz bu gençlerin ortak deneyimlerden beslenen ve tek bir yaşama dönüşen doğal birlikteliklerini yadırgamadık. Tarık’ın mesleği gereği olduğu kadar artık bir mahalleli olarak gençlerin hayatlarının bir parçası haline gelmesi zorlama gibi görünmedi. Mahalle sokaklarında rastlaşan karakterlerin ayaküstü hesaplaşmaları bile olağandı. Okul gibi elde kalan nadir kamusal birlikteliği merkeze alarak mahalleye doğru genişleyen senaryo, karakterlerin hem geçmiş birlikteliklerine hem de sürekli birbirine değecek gelecek hikayelerine gerekli coğrafyayı böylece kendine kurmuş oldu.