101
Küçücük bir umut, ve bir damla suyla yeşertmeye çalışmıştı ömer, narin sevdası, gönlünün dokunulmaz zehrasını…Kıyamadan, doyamadan, yaşayamadan içindeki aşkını, öyle usuldan ve kibarca büyütmüştü umutlarını zehrasına karşı..istemiyordu ona başka yürek değsin ve başka eller dokunsun..bir an önce söylemek istiyordu sevdasını, artįk içinde yaşamak değil, duysun istiyordu herkes sevgisini, vede sonsuz sevincini…deseydi gülüne, ben….ben…