“Aşkım ben seni çok özledim..”
Ah be Zeynep.. Evet, farkındayım Fatih’i seviyorsun, hatta onu özlediğine de eminim. Sorun şu ki yine “sen” özlediğin için gece gece konağı geldin. Fatih, “özledim” derken umurunda bile değildi. Fatih perişan halde üzüntü çekerken sen bey gibi yaşamaya devam ediyordun; evde ailenle olsun, annenle alışverişte olsun.. Eskiden Fatih’i sevdiğin konusunda bile çekinceye düştüğüm oluyordu ama son birkaç aydır bu konuda beni ikna etmeyi başardın, ancak emin olduğum bir konu daha var.. Hayatında, “seni, Fatih gibi seven biri” olmasını daha çok seviyorsun. Her çağırdığında gelen, git dediğinde giden, öl desen ölecek.. Sevginin tek taraflı fedakarlık ya da sadece bir tarafın hazlarının karşılanmasına yönelik bir şey olmadığını öğrendiğin gün, umarım çok geç olmaz..