Nedir bunun sebebi?
Çocukluktan beri çalışıp kendi paramı kazandım. Hiç prenses ve naif bir kız olmadım. Ayaklarım hep yere bastı. Hayatta söz sahibi oldum. Bu da benim için bir artıydı. Annem, dedem, anneannem, dayım ve abimle büyüdüm. Onların yanında evde biraz baba misyonu yüklendim. Daha maskülen biri haline geldim. Mesela öğrencilik dönemimde çok cadı bir kızdım. Okulda etek yerine pantolon giyip kafama topuz yapar, mahallenin erkek çocuklarıyla oynardım.
Anne-babanız ayrıldığında kaç yaşındaydınız?
Çok küçüktüm. Annem geçici işlerde çalıştı. Biz babamla hiç görüşmedik. Bu da benim tercihim.
Artık tanınıyorsunuz. Bir süre sonra babanız karşınıza çıkarsa…
Hayatta ne olacağını kimse bilemez. Ama karşılaşırsam büyük tepkilerim olmaz. Çünkü benimki nefret değil. Sadece böyle tercih ettim. Kimseyi suçlayamam.
Bir yandan çalışıp bir yandan kırmızı halıda yürüme hayalleri kuran kızlardan mıydınız?
Samimiyetle söylüyorum, hiç öyle bir niyetim olmadı.