Diriliş Ertuğrul öyle sahnelerle final yapıyor ki diziyi yorumlamaya her seferinde son sahneden başlıyorum. Bugün de öyle oldu. Ertuğrul’un ağabeyinden yediği o tokatlar benim yüzümde patladı sanki. Kılıcı kuşanıp Kayı’ya gidesim, Ertuğrul’a siper olasım var. Yolumdan çekilin rica ederim.
#YalnızDeğilsin etiketiyle ekrana gelen dizide yine bol entrika ve ihanet seyrettik dün akşam. Güneş doğmadan hemen önce en karanlık vakti olurmuş gecenin… Dünkü bölümde fazlasıyla bunu hissettim. Bizim “Osmanlı Devleti 1299’da Söğüt’te kuruldu.” diyerek bir cümlede yiyip yuttuğumuz kuruluş hikayesi, özünde ne ihanetlere göğüs gererek, nice başlar feda ederek, bin cefâya direnerek yazılmış. Bir kitabın iki satırında, bir solukta okuyup tükettiğimiz o cümleyi ecdat kanıyla yazmış. Geri dönüp canlı tanığı olamayacağımız o günleri, mümkün olduğunca gerçeğe yakın biçimde bize sunan ve bizi o günlere kısmen şahit tutan herkese teşekkür ederim. Bu ülkenin geç kalınmış bir vefâ borcuydu bu belki. Ödemek Diriliş Ertuğrul ekibinin nasibi oldu.