HERKES EVLENMEYE GELİYOR SONRA “ACABA ÜNLÜ OLUR MUYUM?” DİYOR
– Programda seni en çok şaşırtan olay neydi?
– Yakın zamanda Tahsin Amca geldi. 50 yıl önce bir kızı çok seviyor, kız onu sevdiğini anlamıyor. Bir söz veriyor ona ama tutamıyor. Yıllar geçiyor, 50 yıl sonra verdiği sözü tutamadığı için özür dilemek istedi. Bir insanın 50 yıl boyunca bu vicdan azabını yaşaması çok şaşırtıcıydı. İnsanlar daha dün verdikleri sözleri hatırlamıyor. Tahsin Amca 50 yıl önce verdiği sözün peşine düşmüştü. O kadını bulamadı.
– Programına gelenlerin hepsi evlenmek niyetiyle mi geliyor?
– Herkes önce evlenmek niyetiyle geliyor sonra “Acaba ünlü olur muyum?” diyor. Televizyon programına çıktıktan sonra insanların sizi sokakta tanıyor olması, tepki veriyor olması, hayatınıza dair kararlarınıza karışıyor olması gelen konuklarımı şaşırtıyor. Doğum iznindeyken Nilgün Belgün sundu programı. Yılların Nilgün Belgün’ü o. Programı ona devredeceğimi açıkladığım gün, Nilgün Belgün’ü sokakta insanlar çevirip, “Hayırlı olsun” demiş. Nilgün Belgün de şaşırmış bu reaksiyona ve ilgiye…
– Aile çok önemli bir kavram. Toplumun huzurunun kilidi ailede. İyi bir ailenin sırrı sana göre ne?
– İnsanlar özellikle kadın-erkek ilişkilerinde, hep onlara zarar verecek kişilerin peşinde koşuyorlar. Oysa yan tarafta daha az yakışıklı, daha mütevazı, daha vicdanlı biri var. Ama onu görmüyorlar. Bu nedenle mutsuz oluyorlar. İlişkideki en önemli şey, iyi insanı bulmak. Ben hiçbir zaman “Çok yakışıklı kocam olsun” demedim, “İyi bir adam olsun” dedim. İyi ve vicdanlı insanlar sizi incitmez, sizi korur, sahip çıkar. Hayatınıza da yön verirler. Ben iyi bir adamı seviyorum. Kavga, gürültü, huzursuzluk, mutsuzluk sevmem. Böyle bir adamı bulduğumda ona yapıştım. Biriyle tanıştığında herkes en güzel yüzünü gösterir. Oysa olduğu gibi davranılmalı. Herkes olduğu gibi davranırsa hayal kırıklıkları azalır. Ali’ye birgün “Hep asosyal takılıyoruz, gezelim tozalım” dedim. Bana “Ben hep böyleydim, sana aksi gibi hiç davranmadım” dedi. Evet öyleydi, beklentisiz olacaksın. Fazla beklememeyeceksin, sen de bir şeyler yapacaksın.
Hafif monotonlaşma hissettiğinde, sen harekete geçeceksin. Yemek hazırla, sinemaya git, başbaşa çıkma günü ilan et. Kızdığın zaman konuşmayacaksın, sakinleşmeyi bekleyeceksin. İçinde fazla biriktirmeyeceksin, söyleyeceksin. Kendi hayatımdan yola çıkarak bunları söylüyorum. Başbaşa yemeğe gitme günlerimiz var, eve girdiğimizde bir saat telefonları bırakırız… Böyle kararlar alıyoruz. Ayakta tutmaya çalışmak da bir heyecan.