222
Öncelikle özlenen bir ismin varlığını beyaz ekranda yeniden görmek insanı rahatlıyor. Sinirli ama babacan figürlerin bir numaralı temsilcisi Erdal Özyağcılar’ı Gülümse Yeter’de seyirciye yabancı gelmeyen bundan önceki karakterleri ile paralel giden bir tipte izlemek eski izleyenler için bir avantaj. Sanki bildik bir dizinin yeni bölümlerini seneler sonra izlemek gibi bir duygu diyelim. Biraz Bizimkiler’in Şükrü’sü, biraz da Yabancı Damat’ın Kahraman’ı izler gibiydik. Ama dediğim gibi bu insanı rahatsız etmiyor. Ya da “Hep aynı roller” diye isyan ettirmiyor diyelim.