512
Hayat, hep yerden yere vuracak değil ya, bir şansı olmuş işte, ‘Eminna’ annesi ile Nevzat amcası. Ona en ihtiyaç duyduğu zamanda aile sevgisini vermişler, yalnızlığını gidermişler. Sarılmışlar bir kere ya, ilk kez hem de. Yani bu çocuğu 6 yaşına kadar kimse kucaklamamış, kimse sarılmamış Emine Annesi kollarına alana kadar. Sonrasında da kendine, kendi gibi yaralı, ama savaşçı, ama çılgın, bir dost bulmuş. Birbirlerini tanıdıkları kısacık zamanda ömürlük dost oluvermişler. Türlü türlü işler çevirmişler ama hiç ihanet etmemişler birbirlerine. Kimseye anlatmadıkları kırık hayatlarının hikayesini paylaşmışlar birbirleriyle, dert ortağı olmuşlar. Ailesi olmuş işte bu insanlar.