191
“İşte bir yolun daha sonu… Kaç adım attık, nerelere girdik, nerelerden geçtik beraber, herşey değisti bu bir çift bot değişmedi. Ayakkabıları ayrı severim ben. Bir insanın seçimlerini, yürüdüğü yolları, sevincini, hayalkırıklığını, koşarak kaçışını, koşarak kavuşmasını, yere nasıl bastığını, ayakta nasıl kaldığını onlar bilir. Gizli bir kayıt makinesi gibi. Görmesini bilene anlatır bütün hikayeyi. Üzerindeki izlerde yazılıdır insanin kim olduğu.
Ve ne derlerse desinler, en masum yeridir insanın ayakları. Eller yalan söyler, gözler yalan söyler, kelimeler kandırır ama ayaklar bilmez numara yapmayı, gizlemeyi, kandırmayı…