232
Hastanede acile getirilen kadının terk edilen bebeği başta Alp olmak üzere herkes için etkileyici ve üzücü bir hikayeye dönüşür. Aynı zamana denk gelen ve hastane için geleneksel sayılan “hamsi akını” ise, Karadenizli iki aile arasında yaşanan hem çatışmayı, hem de büyük aşkı gözler önüne serer. Bu aşk hikayesinin etkileyici sonu; Ali Asaf’ın artık daha fazla kaybedecek zamanı olmadığını bir kez daha anlamasına sebep olur. “Hayat yaşamaya değer… Kimse bunun için geç kalmamalıdır…”