272
Kemal’in Nihan’a yenildiğini hissettiği her anda gittiği o duvar güzel bir metafor. Aralarında duran kocaman taş bir duvar, Emir’e işaret ediyor. Vuruyor, ağlıyor, bir kez daha intikam yemini ediyor… Kemal acıyla güçlendi. Oysa ki Emir, ezelden beri güçlüydü. Aralarında derin farklar var. Mesela bir söz var çok sevdiğim ve hayatımda çok sık kullandığım; “sana ihtiyacım var, gel” diyebilmekmiş güçlü olmak; “git” dediğimde anladım… Emir her seferinde Nihan’ı çağırsa da, Kemal “git” diyerek kendinden uzaklaştırdı. Dayanamadı ve onu kovdu. Ama Emir, Nihan’ın yanlışında da doğrusunda da onu çağırdığı için Kemal’den daha güçlü. Zaten daha az güçlü olsaydı bu kadar oyunu kurup, Nihan’ı yıllardır yanında tutabilir miydi?