274
Bu hafta beni, neredeyse başroller kadar etkileyen bir çift daha doğdu. Ayhan ve Leyla… Ayhan, dizideki bunca salon erkeğinin yanında resmen ışıldıyor. Doğal, kendine has haliyle, ince esprileriyle çok farklı. Leyla ile inanılmaz derecede yakışıyorlar… Leyla yıllar süren karanlığının sonunda nihayet bir aydınlığa çıkmak üzere, daha fazla elinin tersiyle itmese bari… Ve, Ayhan’ın ofiste Kemal ile konuşması beni tüm bölüm boyunca en çok etkileyen sahne oldu.
“Ne demiş Mevlana?
Sen yüz çevirecek olsan, ay karanlık olur gamdan.
Sen ay’ın da evini yıkmayı kastediyorsun…
…ve eklemiş; aşk sandığın kadar değil, yandığın kadardır.”