Ancak ilk bölümden bile daha uzun olan, tam 2 saat 33 dakikalık devasa süreli ikinci bölüm maalesef dizi tarihinin görüp gördüğü en kötü aksiyon sahnelerinden birini içeriyordu. Şehzadesi Mustafa’yı kaçırmaya çalışan Halime Sultan’ın Şahin Giray kardeşe yakalanması ve akabinde slow motion kurguyla yaklaşık 5 dakikaya yayılan, inandırıcılıktan çok uzak olan o kılıç dövüşü sahnesinden bahsediyorum. İlk dizideki Mohaç Savaşı haricinde ekrana gelen benzer her türlü savaş/dövüş sahnesinden sonra bu konuda çok eleştiriler getirilmiş olmasına, böyle tarihi temelli bir Osmanlı dizisine yakışmayacak özensizlikte ve oldukça basit kalan aksiyon, savaş / sefer sahnelerinin geliştirilebilmesi için özellikle erkek seyirciler çok yazıp çizmiş söylemişti ancak bu defa erkek seyirciyi de avucunun içine alma iddiası olduğunu söyleyen Kösem ekibinin dün akşam ekrana getirdiği bu söz konusu sahneyi görünce insan artık ister istemez kasten bu sahneleri bu kadar özensiz ve uyduruk çektiklerini, kim ne kadar eleştiri getirip talepte bulunursa bulunsun “zinhar” üzerlerine alınıp düzeltmeye de hiç niyetlerinin olmadığını düşünmeye başlıyor.
Bu konuda artık önlerinde böyle dişli bir rakip de varken daha hâlâ bu şekilde devam etmeleri ancak, “biz nasıl olsa her zaman zirvedeyiz” gibi bir rehavete kapılmış olma, bir kendini beğenmişlik psikolojisiyle açıklanabilir sanıyorum. Halbuki dinamik bir kurguyla 1.5 – 2 dakikada halledilip bitirilse çok daha etkili ve şık duracak olan bu tür aksiyon sahneleri haddinden uzun süren bölümlerin aşırı yavaşlama tehlikesine düşen kurgusunu da hızlandırıp seyirciyi şöyle bir kendine getirecek. Erkek seyirciyi avuçlarının içine almak için sadece oldukça iyi detaylandırılmış Yeniçeri Ocağı sahneleri yetmeyecektir maalesef. Erkek seyirci gerçekten aksiyon görmek ister, kurguda dinamizm, kılıç dövüşü gibi sahnelerde “gerilim” duygusu ister, dramatik müzikler eşliğinde slow motionlara boğulmuş “aksiyon sahnesi gibi yapan görüntüler” toplamını değil.