Ben yemekte dizinin yeni ‘gıcık’larından Fatih Dönmez ve Ozan Çolak’ın masasında oturdum. İkisi de dünya tatlısı insanlar. Ozan Bey’le biraz dizi sektörü eleştirisi yaptık. Dönmez ise ilk sahnesindeki makyajının abartısından duyduğu memnuniyetsizliği dile getiriyordu o sıra. Meğer karakteri sara hastasıymış ve sara hastalarının gözlerinin altlarında morluklar olurmuş. Oysa ben, Bahri Baba’ya, Cevdet’in kendisini dövdürdüğü imajını vermek için sahneye ‘mosmor’ çıktığını düşündüğümü söyledim. “O da ilginç bir bakış açısıymış,” dedi.
Her iki oyuncunun da ekranda kendilerini izlemekten hiç hoşlanmadığını öğrendim bu arada. Bir süre, kendi yapımlarını hiç izlemeyen yönetmenleri, oyuncuları konuştuk. Onlarla empati kurmaya çalıştıysam da başaramadım. Ben oyuncu olsam, kendimi izlemek için meraktan çatlarım yahu.