445
Nereden kaynaklandığını tam olarak anlamasa da farklı bir şey olduğunu gördü izleyici. Çünkü Poyraz uzun tiradlarını okurken biz de giriyorduk onun dünyasına. Ayşegül Poyraz’a sarılırken bir başka ısınıyordu kalbimiz. Sema daha bir güçlü görünüyordu onun sayesinde. Zülfikar, Sefer, Taşkafa çaresizken, umutsuzken, âşıkken daha bir derinden titretiyordu gönül tellerimizi. Aşkı, çaresizliği, korkuyu, heyecanı, gerilimi öyle katıksız ama kendine özgü aktardı ekrana, O olmasaydı bu dünya bu kadar cazip olur muydu bilmiyorum. Ve bunların hepsini teknik olarak hiç bir şey bilmeyen ama görselliği çok önemseyen sıradan bir izleyici olarak dile getiriyorum.