438
Hani Poyraz, Zülfikar ve Taşkafa teslim olmadan önce emniyetin önünde Ayşegül, Meltem ve Ümran’la vedalaşırken Poyraz Ayşegül’e “Beni kesin içerde şişlerler, hani haberin olsun, merak etme.” der, Ayşegül de cevaben “Yani.. Çok derine derine saplamasalar bari” diye temennide bulunur ya, işte o anda bu yazıyı yazmaya karar verdim. Kendimi içinde bulduğum dünyaya olan hayranlığım buna itti. Çünkü ben en çok Poyraz Karayel’in tamamen kendine özgü, tarif edilemez hatta zaman zaman garip dünyasını ilmek ilmek işleyişini, işlerken de hem onlardan biriymişim hem de onlardan çok farklıymışım gibi hissettirmesini sevdim.