Geçen haftaki böğür delinmesinden sonra acayip iyi geldi böyle goygoy dolu bölüm. Koca bir mendil sepeti hazırlamıştım kendime, geçen hafta “Oldu, ben bir parça daha mendil alıyım bari.” diye mutfakla salon arasında mekik dokumaktan helak olmuştum zira. Kullanamadım dersem yalan olur. Böğür delinmesinden kullandım dersem daha da büyük yalan, ben bu sefer mutluluktan ağlarken kullandım mendillerimi. Yetimhane sahnesini diyorum. Celil Nalçakan’ın topu kapıp, Cem Cücenoğlu ve Kanbolat Görkem Arslan’la paslaştığı, Pascal Nouma’nın şut çektiği, Recep Çetin’le birlikte gol olan top hani. Özellikle her birini kendi isimleriyle yazma gereği duydum ki, bu adamlar orada bir oyunculuk sergilemediler. Bu adamlar orada kesinlikle kendileriydiler. Beşiktaş kadar gerçektiler, Beşiktaş kadar büyüktüler. İyi ki, iyi ki varsınız olmakta insan oğulları