361
Kader yok, biz varız
Arada bir ‘dürüst’ bir film görmek insana iyi geliyor. Bu hafta gösterime giren Kasap Havası’nın dürüstlüğü, sadece filmdeki kadınla adamın içkilerine, bedenlerine, cinselliklerine, duygularına, kendilerini mutlu eden şeylere karşı dürüst olmalarından ileri gelmiyor. Elbette, o da var. Karakterlerine ‘bunlar’ yüzünden hesap ödetmeyeceğini hissettiğiniz bir film seyrediyor olmak, ne derler, ‘paha biçilmez’. Kasap Havası, içkiyi, şunu bunu karakterlerini tarif etmek üzere kullanan bir film de değil; yakında göreceğiniz çok daha iddialı bir filmdeki gibi, özgür kızlar rakı, şarap içer, geleneksel kızlar soba yakar gibi basit bir simetri yok burada.