186
Hayatımıza onlarca insan girse de çocukluk arkadaşlarımızı göresimiz var. Modern evlerimiz olsa da, kendimizi çayıra, çimene atasımız var. Kalabalık kentlerde yalnızlıktan bıkasımız var. Elimizde akıllı telefonlar varken, biraz köylü saflığı yaşayasımız var. Ağzımız çok laf yapsa da, azıcık baygın baygın bakasımız, gerekirse aşk için salaklaşasımız var.
Kocaman güzel bir köyse bu ülke, artık kavgayı, dövüşü, ölümü değil, birbirimizi sevmeyi, bu köyü düğün yerine çevirmeyi isteyesimiz var. Sizce de yok mu?