On sekiz bölümde canını en çok yakan sahne hangisi diye sorsalar kesinlikle Murat’ın Ayşegül’e İtalya’ya gittiğini söylediği ardından sahilde yüzüğü denize fırlattığı sahne derim. Sanki görünmeyen bir el sinsice karşımda dikilmiş, elindeki şişi acımadan kalbime soktu.
Ve geldim zurna ile tanışma faslına. İlk önce zurna ile tanışalım sonra “zırt” dediği yere bakacağım. Fragmandan Mediha Hanım Teyze ile Elif’in bir tezgâhlar peşinde olduğunu anlamıştık. Ne yalan söyleyeyim Elif’in öyle tehlikeli toplara gireceğine ihtimal vermiştim. Hırslı olmak ile kötü olmak arasındaki o ince çizgide gidip geldiğine birçok kez şahit olmuştuk ama ne bileyim… Mediha Hanım Teyze’nin aklına uyup Can’a “Ben hamileyim!” yalanını söyleyeceğini düşünmemiştim. Ahlaksız teklif! Zamanında sivri akıllının biri çıkıp “Ben bu insanı seviyorum. Bana varması için gideyim de kötülük yapayım. Sonra o da bana âşık olsun.” mu demiş? Tüm insanlık kuyunun içinden çıkamıyoruz.