Keremcem ‘aşk adamı’ hem de en harbisinden, en cesurundan, en deli dolusundan. Yani öyle sıkıcı romantizm ve prenslik gibi konulardan daha gerçek tutkuları olan bir adam.
Elele Dergisi’nden Ece Üremez’in röportajı…
İki Yalancı’yı sizin için diğer imkansız aşk hikayelerinden farklı kılan ne?
İki aynı yalanın üstüne kurulması. Serkan’la Duygu’nun bir araya gelememe sebebi para gibi görünse de aslında gurur. Yalanı söylemek kolaydır da yalandan dönmek zordur. Çünkü döndün mü artık yalancılığın tescillenmiştir. Herkes tarafından ama en acısı da sevdiğin kadın tarafından… Değneğin iki ucuna doğru gidip gelir ikisi ve tabii izleyici de.
Canlandırdığınız karakterin ilişkiler adına sizden en çok ayrışan özelliği ne?
E devamlı yalan söylemesi. Ben doğruyu söylerken bile, karşımdakinin yalan söylediğimi düşündüğünü hissedersem, yalan söyleme belirtileri gösteriyorum. Dışarıdan bakınca komik ama yaşaması epey tatsız bir durum. Düzgün yalan söyleyebilmek isterdim. Söz sadece acil durumlar için.
Ne olursa siz bir diziyi izlemeyi bırakırsınız?
Bir diziye bağlanma sebebi karakterlere inanmasıdır izleyicinin. Sevmesine gerek yok, inanırsa seyreder, seyrettikçe zaten sever. İzleyici olarak inandığım karakterlere inanmadığım şeyi yaptıran bir diziye katlanamam sanırım.
Neden bizim toplumumuzda en çok tutan diziler hep aşk ve ilişkiler üzerine? Bilim kurgu ya da korku temalı senaryoların hiç yazılmamasının nedenlerini nasıl değerlendiriyorsunuz?
Kurgu ve korku temalı senaryolarda da aşk var. Dünyayı aşk döndürüyor. Ringu veya Old Boy’da da aşk var. Ama ne anlattığınız kadar nasıl anlattığınız da önemli. Biz biraz bunu kaçırıyoruz sanırım. Klişeleri fazla seviyoruz. Klişelerden uzak bir anlatım emek gerektirdiğinden belki de. Onu anlamak için de az çok emek gerekince kolaycılık başlıyor. Espri anlayışımız zaten hiçbir zaman en azından ‘the man who stare at goats’ seviyesi aramıyor. Hele televizyon dizisinde hiç. Biz uçlarda bir milletiz. Ya absürt komedi ya sulu zırtlak drama. Bunu izleyiciyi veya yapımları yermek için söylemiyorum, haddim değil zaten bana da düşmez. Recep İvedik karakterini ben de seviyorum, Şahan’ı da çok başarılı buluyorum ama film olarak değerlendirirsek Türkiye ve benzeri dışında keyifle seyredileceğini de düşünmüyorum.