Pamir’in Defne’ye “Albertine” demesine gıcık oladurayım. Ömer İplikçi kalitesi ve coolluğu deyip susacaktım ama susturmadılar. Ne geldiyse Defne’nin başına Gurur ve Önyargı kitabında olduğu gibi aynısı Ömer’in başına geldi. Defne’nin bu kadar saf olup kitabı Pamir aldı zannetmesine mi yanayım, Pamir’in tek ayak üstünde bile olmamasına rağmen bin tane yalanla kitabı sahiplenmesine mi, yoksa Ömer’in bunu Pamir’den öğrenmesine mi? Gerçi Pamir bir çok şeyde haklı; Defne’nin ihtimal vermemesi, Ömer’in böyle bir şey yapmayacağı düşüncesi Ömer kaynaklı fakat Ömer gibi ben de aşkta insanın ellerinin kirlenmesinden yana değilim. Aşkta ve savaşta her şey mübah değildir maalesef, bir insan ne kadar kirlenirse çevresini de o kadar kirletir. “Aşk için kendini bozmak” değil de “aşk için kendinden ödün vermek” desek daha doğru olur. Zaten Pamir’cim bunlara hiç gerek yok; üç beş elmaya bakar bizim iş, sen bence kısa yoldan Derya’ya koş.