Karşılıklı yaşanan aşklar, tutkular, yanağa ve ellere konan öpücükler derken garip bir şekilde her şey güllük gülistanlık giderken Defne yine Defneliğini konuşturup Ömer’i yine yanlış anlayarak, evinden ve hayatından yine postaladı. Yaşanan tüm güzellikler hem Ömer’in hem bizim yine kursağımızda kaldı.
“Yapma Defne, etme Defne!” diye diye dilimizde tüy bitti, her bölüm en az bir tane de olsa falsosu olan Defne’yi 20. bölümde hiç eleştirmeyeceğim diye sevinirken yine geldi elimi güçlendirdi. Defnecim kendini o kadar Ömer’e layık görmüyorsun ki o kadar olur. “Bu adam sana olan aşkını daha nasıl gösterebilir, tam olarak beklentin nedir?” diye soru yönergeleriyle karşısına çıkmaya hazırlanıyorum. Hayır Ömer’i geç, senin yanına gelen bir adam senin dibinde senin dedikodunu neden yapsın kuşum, bana bi’ söylemeni rica edicem. Küçük yaşta anne-baba tarafından terk edilişler bireylerde değişik şekillerde yansıma bulur. Defne de bir türlü “sevilmeyi, biri için özel olmayı” kendine yakıştıramıyor. Ezilmiş yerlerinden öpe öpe seni iyileştirecek bu Ömer, hepimiz biliyoruz da keşke sen de biraz çabalasan bebeğim.