Öte yandan dizinin izleyici ilgisinden yoksunluğu da orta yerde mıh gibi duruyor. Peki niye? Sebep tek değil ama basit.
Ekran başındakiler kendileriyle özdeşleştirebilecekleri, özlemlerini giderebilecekleri karakterlerin yer aldığı yapımları daha kolay benimsiyor. Klip misali geri dönüşleri bolca veren dizilerdeki sıradanlıkta ruhunu doyuruyor da diyebiliriz. Ayrıca minimal yansımalardan da tatmin olmuyor bizim dizi izleyicisi. Olayın özüne varmak yerine karakterlerin derinliğine inmek istiyor. Hani kalabalık aile merakından mıdır bilinmez, yandan çarklı işlerde zırt pırt boy göstererek ortama atraksiyon katan ekleme karakterler arttıkça izleyicinin beğenisi de artıyor. Yanı sıra hızlı akışlar da bizim izleyici kitlesinin kapasitesini aşıyor. Konu mıncık mıncık edilecek, kısır konuşmalarla üstüne üstüne gidilecek ki benimsenmesi kolay olsun. Tüm bunları tamamlayan reyting artırıcı ayrıntı da, ‘şamata’ oluyor!