Bu arada Safiye Sultan’ın espiri anlayışı da pek tatlıymış. Ne demişti? “Her sadakatten bahsedenle kenara bir akçe atsaydık, Süleymaniye’de bizim de bir külliyemiz olurdu.” Ay Safoş’cuğum şu zamanda yaşasa twitter fenomeni falan olurdu zaar!
Bölümün bombacısı her zaman olduğu gibi Şahin Giray oldu. Celâlilere yakalandığında “bu defa çuvalladı” işte demiştim ama erken konuşmuşum. Adam tüm krizleri kazanıma çeviriyor. Celâlilere ortaklık teklif etti, payitahta beraber yürüyecekler. Tarihe göre Sultan Ahmed’in başı Celâlilerden yana pek bir ağrımıştı zaten. Demek ki “bir Şahin Giray hep kazanır”mış. Kardeşi Mehmet ise belli ki kaybedenler kulübünden. Zamanını bilemem ama bir gün her türlü kellesinin gideceğine bahse girerim.
Gelelim Handan Sultan’a. Sahi bu safozlukla haremde nasıl sağ kalmış Handan? Entrika desen anlamıyor, stratejiden bihaber, laf çevirmek cıkkksss! Hayır, bir de Derviş’e bir göz süzmeler, bir yeşillenmeler, en çok ona şaşıyorum. Yahu sen padişah anasısın, bırakırlar mı aşk yaşayasın, hı canısı?
Anastasia cephesi bildiğimiz gibi. Yine haremde itilip kakıldı, kalbi Ahmed’e çarpsa, yanaklarına kan yürüse de, aklı hâlâ saraydan kaçmakta. Yanaklarına kan yürümek demişken sana da selam Cennet Hatun, bu arada artık alıştım, seni izlerken aklıma yengeanım gelmiyor.
Ne diyordum? Anastasia’nın aklı kaçmakta ama bir yandan da Ahmed’e triplenmekten kendini alamıyor. İşi Sultan’ın halvet gecelerinde kriz çıkarmalara kadar vardırdı. Has odanın balkonunun pervazına çıkıp intihar fake’i atması çok iyiydi. Ahmed’ciğim dondu kaldı yerinde.