6.bölümdeyiz ve ilk defa Lale ve Onur sahnelerinde, jenerik müziğinden başka bir şarkı çaldı. Bunu tarihe yazalım! Hababam Sınıfı gibi, hüzünlü anlarda jenerik müziğinin slow halini, eğlenceli sahneler de hareketli versiyonunu çalıyorlardı. Bu hafta yine Buray’a ait, “İstersen” adlı parça çalındı. Buray şarkılarını seviyorum ama dizinin müziği ona ait diye, sürekli onun şarkılarını çalmaya hiç gerek yok bence. Lale ve Onur’un ruh halini, yaşadıklarını anlatacak bir sürü güzel, aşk şarkısı var çünkü.
“Sen ben, Adana kebap.” Tam benim romantiklik anlayışım! Filiz’in, Pelinsu’ya gıcık verme operasyonları kalp, No 309 izleyicileri! Siz de fark ettiniz mi, Filiz’in gereksiz incik boncukları azalmış, makyajı sadeleşmiş. Şükürler olsun ilerleme var! Daha tam sadeleşme yaşanmasa da dediğim gibi, buna şükür. Ceren Taşçı’nın kendisinde olmayan, üstelik gayet şekilsiz çizilmiş, -beni- neden var? Sürekli o leke yüzünden aşağılansın diye mi? Bence, ameliyatla o beni aldırsın. Erol’un da çenesi kapansın. Olmaz mı?
Bu bölüm sadece Lale ve Onur cephesinde değil, Samet & Nergis, Nilüfer & Kurtuluş tarafında da güzel sahneler izledik. Özellikle Nilüfer ve Kurtuluş’un flashback sahnelerini görmek çok iyi geldi bana. Herkes ikinci bir şansı hak eder be Nünü! Gel sen affet Kurtuluş’u… Geçen haftalarda, “Affetmesin, süründürsün.” diyen Gizem, bu hafta “Affet.” diyor. Neden? Dedim ya, herkes ikinci şansı hak eder. Bir de sanki Kurtuluş gerçekten, yaptıklarından pişman gibi. Adam, üçkâğıtçı ayrı konu. Ama seviyor Nilüfer’i.