Peki, konuyu değiştirelim o zaman, mesela bugün güne nasıl başladınız?
Genelde hayal kurarım. Yapılacaklarla ilgili düşüncelere dalarım. Tamamen aptalca gelebilir ama uzayla ya da felsefeyle ilgili bir şeyler düşünürüm. Daha sonra gün başlar ve yapılacak işlerle ilgilenirim. Herkes gibi yataktan zor kalkarım sonra da kendimi uyutabilmek için çabalarım. Bu kadar zor kalkıyorsan akşam da koşarak gitsene o yatağa. Hayır, öyle bir şey yok. Hakikaten kendimi uyutmak için kafama vuracak hale geliyorum.
Gelelim “Eğlenceli Cinayetler Kumpanyası”na. Nasıl oluyor cinayetin eğlencesi?
Burası “Sahne İstanbul”; hafta sonları Serdar Ortaç’ın, Hande Yener’in sahneye çıktığı bir kulüp. Bizim yaptığımız sahne kullanmadan yemek masalarının aralarında oynanan, insanların bir yandan yemek yiyip bir yandan cinayeti çözmeye çalıştıkları bir oyun. İngiliz menşeli bir oyun ama düzenli olarak dizi izleyen, dramaya, kurguya meraklı Türk izleyicimizin İngilizlerin tekstlerini basit bir kutu oyunu gibi bulacaklarını düşündük. Bunun üzerine Selin Atasoy yepyeni bir piyes yazdı. Büyük bir aile şirketini yöneten geniş bir ailenin başına gelenler ve hepsinin bir arada olduğu bir gecede işlenen cinayet… İşte biz de burada aralarda şarkıların, türkülerin eşlik ettiği gecede hem gülerek hem eğlenerek cinayeti çözmeye çalışıyoruz. İnteraktif bir oyun. Seyirci de küçük roller alıyor bu da onların hoşuna gidiyor.