Bu ülkede sette bile içki içen oyuncular var, bütün herkes bunları bilmiyor mu? Neden sadece ben bedel ödüyorum? Bugüne kadar yediğim haltların hepsinin arkasında durdum, yemediklerimi de savundum. Yeter ama artık. Sürekli alttan al, nereye kadar? Ben de bir Nurseli İdiz’im. Şoförün ve set ekibinin lafiyla daha işe başlamadan, ne olduğunu bile anlatamadan benim işime nasıl son veriliyor? Sete geç gitsem ya da gitmesem bu bir bahane olabilir ama öyle bir şey de yok. Okuma provasına katılmışım, o kadar hazırlık yapmışım. Bunların hiç mi değeri yok? Olan şu, ekip kriz yönetimi yapamadı, olmayan krizi büyüttü ama olan yine bana oldu. Mağdur oldum.
Zaten ‘Bu kadının yarın bir gün ne yapacağı belli olmaz’ denilerek, piyasa şartlarının altında ucuza paralara iş veriyorlar. Bir de böyle büyük haksızlıklar yaşıyorum. Hakkımda ‘İyilikten maraz doğar’ deniyor, bana iş verilerek sanki lütuf yapılmış gibi… Bu ülkede ne büyük hatalar yapanlar ise başroller alıyor, kahraman gibi değer görüyor.”