ANADOLU DOĞALLIĞINDA BİR İŞ: YALAZA
Yeni sezonla birlikte çok sayıda dizi ekran için sırasını beklerken, yapımların başarı şansının ne olacağı hususu öne çıkıyor kendiliğinden. Bu noktada önemli olan unsur ise her daim işaret ettiğimiz gibi doğallık! Gel gör ki, özellikle yöresel işlerde doğallık hak getire. İçeriklerden karakterlere, tat kaçıran yapaylık diz boyu. Sonuç, hayal kırıklığı.
Osman Sınav’ın yapımcılığı ve yönetmenliğinde, Hasan Kaçan’ın senaryosuyla yaratılan ‘Yalaza’ya baktığımızdaysa, onu benzer türdeki dizilerden farklı kılan baş özelliğin ‘doğallık’ olduğu gerçeği çıkıyor karşımıza. Aranan da bu değil mi?
Zaten yapımcıları da bu noktada hayli iddialı konuşmakta… “Anadolu’da çekilen, taşrayı anlatan yapay dizilerin tam tersi, seyirciyi, hikâyesiyle ve gerçekliğiyle saracak sıcacık bir dizi için kolları sıvadık’’ diyen yapımcılar zalim ağalar, gerçeküstü mafyatik köylüler, saçı sakalı birbirine girmiş erkekler ve alınlarında Hint dövmeleri olan masalsı kadınlarla yaratılan dramalara ve kasketli-çizmeli babaların, ayran içen komşuların, bu çağda hala sevdiğiyle kaçan genç kızların bulunduğu komedilere benzemediklerini belirtmekte.