◊ Peki geçmişten bugüne bir hayat muhasebesi yaparsak… Geçen yıllar ve yaşadıklarınız size ne öğretti?
– Önce yaşadığın anda olmayı ve onun tadını çıkarmayı, sonrasında ileriye bakmayı… Ben de şu anda ve gelecekteyim. Bunun yanında içimdeki çocuğu hiç kaybetmedim ama farkındalıklarım arttı.
◊ Ne gibi farkındalıklar edindiniz?
– Ergenlikten itibaren sistemin içinde “Şöyle olmalısın, böyle olmasın” gibi laflar, toplumsal baskılar ve hedefler içinde büyüyoruz. Bir süre sonra gerçekleri görüyorsun, kendini hayata teslim etmen gerektiğini anlıyorsun. Ve hayatta karşına ne çıkarsa, onu senin için güzel ya da kötü yapanın aslında senin ona nasıl baktığın olduğunu kavrıyorsun.
◊ Peki en büyük pişmanlığınız neydi?
– Çok şükür öyle bir şeyim yok.
◊ En büyük ‘iyi ki’niz?
– Kenan…
◊ Güzellik algınız yıllar içinde değişti mi?
– İçi boş bir güzellik bana hiçbir anlam ifade etmiyor. Tabii bedenime özen gösteriyorum. Hayatta ilgilenmemiz gereken ilk şey de bu beden değil mi? Glütensiz besleniyorum. Sporu hayatımdan çıkarmamaya çalışıyorum. Salon sporlarından sıkılıyorum, bu yüzden altı ay kadar boks yaptım. Bana çok keyif verdi.
◊ Peki hayatta nelerle derdiniz var?
– Haksızlıklar. Çevremdeki her türlü haksızlık içimi parçalıyor. Keşke sihirli bir değneğim olsa…