-Dizinin temelini atan Selim kanadına baktığımızda, orada da bir gelişim mevcut. Obez Senem’in şiddetine maruz kalmasına öfkelendiğimiz, yatalak çocuk rolünün hakkını veren Brad Berke Bayrak’la sevdiğimiz Selim’in yavaş yavaş hareketlenmesi de, dizinin konu durağanlığını kıran umut verici bir ayrıntı olarak kayda değer.
-Tüm bunlara ilaveten yıllar sonra ekrana dönüp öyküye yeni bir kanat açan ve geçmiş dizilerin havasını solutan Ayşegül Atik’in diziye ayrı bir renk kattığını da söyleyelim.
SONUÇTA; Elvan’da işi abartıp mantıksızlık yaratma hatasına düşmeyerek en doğru hareketini yapan ‘Dayan Yüreğim’ başlangıca kıyasla kendini bir hayli geliştirmiş ve toplamış durumda. Ama ne yazık ki bu performansın izleyici kanadındaki yansıması beklendiği gibi değil. Açıkçası ‘Dayan Yüreğim’ içerikte gelişim kaydetse bile hak ettiğini bulamaz halde.