Makamlar ve vazifeler, kendilerini hak etmeyen insanlara teslim edildiğinde netice kaçınılmaz ihanet oluyor. Bakınız Hamza Alp. Alçak bir iftiraya uğradı diye kendisine yanıp dururken şimdi “iyi ki..” diye iç geçiriyoruz bakıp bakıp. Son sahnede Ertuğrul Bey’i esir alıp “Obanın yeni beyi benim” dedi ya.. Refleks olarak bir gülme geldi bana. “Gel dedim bir sen eksiksin”. Öyle değil mi ama? Korkut Bey, Dodurga’nın Beyi ama Kayılar’a kol kanat geriyor diye Kayı Beyi imiş gibi bir hava.. Hayme Ana zaten prensipte Kayılar’ın başında. Tuğtekin desen iki obaya birden Bey olma arzusunda. Gündoğdu’nun da içinde uyuyan eski bir arzu. Süleyman Şah kalbimizde yaşayan beyimiz. Ertuğrul Bey o makamı lâyıkıyla dolduracak yegâne isim. Noyan’ın Kayı için planları zaten mâlum.. Hülâsa herkesin Kayı üzerinde bir hayâli ve hüküm sürme arzusu var. Ne kadar da Türkiye değil mi? Şâirin dediği gibi “göklerden gelen bir karar vardır” fakat. Ve bu karara îtikâdımız noksansızdır.