244
Ahmed Arif, Bir Akşamüstüdür’de şöyle der:
“Bir akşamüstüdür katil, muhteşem
Alıp götürmüşler dost dediğini
Almış rüzgârlar içini,
Ümide benzer, sevdaya benzer…”
Çok severim. Buradaki duruma da benzettim: Biri barış ve huzur isterken mafya koynunda; katillerin içinde kardeşini arıyor. Çünkü; arkada Beethoven çalmıyor ama istenen şey bu: Dona nobis pacem! Öbürü kendini öğütmüş; kimseyi umursamıyor, yapayalnız.