145
“Hayatın içinde, hayata dair bir sürü şey olup biterken. Kendi dünyama çekildim yuvamda sevdiklerimle son iki ay hayatımın mucizesini yaşadım. Seni kucağıma almak için hazırlıklarım büyük oldu… emekle ve aşkla bekledim seni. Endişeli, umut dolu, aşkla, korkularımın üstüne gide gide… 9 ay sabırla bazen de sabırsız… baban ve kardeşin en büyük gücüm oldu. Ve tabii ki her endişelendiğimde içimde kıpırdanıp ‘anne iyiyim, korkma’ diyen sen de… ve 01-07-17 hayat başkalaştı. Sesini duyduğum an dakiklar süren bir ağlama başladı bende ameliyathanede. Hıçkıra hıçkıra ağladım.