223
Ama Çoban Yıldızı’nda fark atmosferdi, müzikti. Gül Oğuz öyle bir dünya kurmuştu ki, Zühre’nin kaçışının peşine bizi de taktı. Cem Yıldız müzikleriyle acıyı kalbimizden hissetmemizi sağladı. Oyuncular karakterlerini kafa karışıklığına mahal vermeyecek şekilde giymişti. İyi ve kötü arasındaki çizgi yoktu. İlk bölümde gri bir karakter izlemedik. Dizi, karakterleri tanıtma kaygısı taşımıyordu. Olayla hikayeye başladı ve her karakteri olaylara verdikleri tepkilerle tanıdık. En sevdiğim anlatım biçimi… Çoban Yıldızı’nın tasarımı 2006 yılında izlediğimiz ve reyting rekorları kıran Sıla’ya benziyordu. 11 sene sonra bile Türkiye’nin sorunları hiç geçmemişti ki, hala kız çocukları güçlü adamlara satılıyordu.