315
Cevdet Bey, Paris’ten dönen kızı Esin’i Şevkat’e emanet eder. Mertliğine güvenir , göz kulak ol, sahip çık kızıma der; mahallesine gönderir.
Şevkat Yerimdar bu! Emanetse baş üstündedir, dünya yıkılsa halel getirmez üstüne.
Gel gör ki bu emanet başkadır; güzeller güzeli bir kızdır. Adı Esin’dir, Şevkat’in hayatına belalı ama tatlı bir esin gibi gelmiştir işte.
Garip, zor, belalı bir aşk hikayesi doğar derken…
Bu aşkın doğuşu içindir zaten bütün olaylar…