Biraz da zor bir coğrafya, siz çok da genç değilsiniz. Bir ay yollarda olacaksınız, korkmadınız mı?
– Hanımefendi neden korkacağım? Yılandan mı? O da soktu. Allah’tan bir şey olmadı. Ganj’a da girdim, bak hâlâ hayattayım. Evet, birtakım badireler atlatıyoruz… Ama emek olmadan ekmek olmaz!
Ekip arkadaşlarınızı siz mi seçtiniz?
– Sundular bana. Bazılarını eledim…
Kimler elendi?
– İsim verecek halim yok. Onlar, gözyaşlarıyla, selametle Hak’kın rahmetine kavuştular!
Eleme sebebiniz ne?
– O ışık yoktu onlarda! Ben göremedim yani. İzleyicinin enterese olabileceği yapıda insanlar olması gerekir…
‘Beyin’ sizsiniz aslında değil mi?
– Dün jenerik fotoğrafı çekildi. Kotancığım size gösterir, bakın, kararı verin. Ben bir şey söylemeyeyim.
PİMİ ÇEKİLMİŞ, PATLAMAYA HAZIR BOMBAYIM
“Ben lokomotifim, diğerleri vagon” deyince bozulmuşlar mıdır?
– Yoo, bozulmalarını gerektirecek bir şey yok. Gerçek bu. Gerçekler, acı da olsa gerçektir. Bunda hiç mütevazı olamayacağım!
Türk halkı sizi neden bu kadar seviyor? Aslında biraz terssiniz…
– Ters? Öyle demeyelim… Yerine göre agresifim ama yerine göre de son derece pamuk yürekli biriyim. Ben netim. Oyunum yoktur. Herkes kendinden bir şey buluyor bende…
Şu an ekipteki herkesi seviyor musunuz? Kıl olduğunuz biri var mı?
– Benim belli olmuyor ne zaman patlayacağım! Pimi çekilmiş patlamaya hazır bombayım. Bir anda, “Bana baksana sen!” diye parlayıveriyorum…