-Şimdiye kadar cüce objelerinin pazarlamasını hiç görmedim tabii…
Bundan sonra görürsünüz bence, güzel bir iş. Bahçe süslemesi bizim kültürümüzde pek yok, daha Avrupa işi. Cücelerin satıcısı değilim gerçek hayatta, ticari kariyerimi ilgilendirmiyor ama karakterlerin tutunamaması için çok sivri bir meslek seçmeleri gerekiyordu. İlk önce kapı kapı gezen ajanda satıcıları olarak tasarlamıştım, 5 bin ajanda yanlışlıkla 30 Şubat tarihiyle basıldığı için aksilikler öyle başlıyordu. Biraz da gerçek hayatta olmayan bir meslek seçmemin nedeni bu, herhangi bir şeyin reklamını yapmadığım sanal bir şey yaratmak istedim.
-İyi bir pazarlamacı olur muydu sizden?
Bilmem… Ne kadar başarılı olurdum bir fikrim yok. Sadece şunu biliyorum, reklam filmlerinin yüzü olma gibi bir macerada da bulunduğum için, sorunlu bir ürünü tabiri caizse kakalamakla ilgili bir başarım veya derdim yok. Ama iyi bir ürün söz konusu olduğunda, “Özellikleri şudur, benim sunduğum budur” konusunda özgüvenli bir satıcı olmaya çalışıyorum. Benim hayatımda ikisi birbirine çok geçmiş durumda. Hem yazmak, çizmek hem de elbette pazarlamak durumundayım. Ama pazarlarken de gayet dürüst, adil olma derdindeyim.
-Senaryoyu yazıp karakteri ortaya çıkarırken kimin oynayacağına o anda mı karar veriyorsunuz? Oyuncu değiştirmek zorunda kaldınız mı, yoksa hep 12’den mi vurdunuz?