444
Sarp müdüründen af diler, az daha benim yüzümden ölecektin. Yusuf Emniyet Müdürü ile konuştuğunu, açığa alındığını, seni anlattım, görevindesin der. Sarp, ben de sana geçmiş olsun hediyesi Celal’i verecektim olmadı. Yusuf biliyorum, bir ayağa kalkayım, birlikte sıvarız kolları… Sarp, işim var gitmem lazım diyerek ayrılır.
Melek’in kapısı çalar, Mert arka kapıdan kaçar. Gelen Celal Babadır. Melek zoraki içeri buyur eder. Celal duygusal laflar eder, yüzüne bakmasını ister.
Bu yaşlı adama kırma, hadi evimize dönelim. Melek, benim dönecek bir evim yok, evimdeyim zaten. Dönmezsem yine tokat mı atarsın. Seni kolay kolay af etmeyeceğim. Melek kapıyı açar, Celal ağlamaklı evi terk eder. Arabada Mert arar, yolun üstündeki depoya gel.