“SİYASETE GİRMEK İSTİYORUM”
Canlandırdığınız karakterlerden etkilenip siyasete girmeyi düşünür müsünüz?
Ö. B.: Ben üniversitede ilk siyaset bilimi okumaya başladım. O zamanlar Ediz Hun Çevre Bakanı idi ve ondan etkilenmiştim. Ama bir süre sonra anladım ki o bölümü babam için okuyorum. Çünkü okulda tiyatro grupları kurup okula gitmemeye başlamıştım. Ama şimdi okulumu tamamlayıp siyasete girmeyi çok istiyorum. Hatta hedefim çevre bakanı olmak.
R. B.: Siyaseti severim ama siyaset yapmam. Mesleğimi yapmaya devam edeceğim gidebildiğim yere kadar.
“BANA ‘KÖYÜNE DÖN’ DİYEN ÇOK”
Size hep dönem işleri geliyor. Peki siz kendinizi hangi döneme ait hissediyorsunuz?
Ö. B.: Ben kendimi kesinlikle bu döneme ait hissetmiyorum. Ben biraz eski kafalı olduğumu düşünüyorum. Ben günümüz insanı olamadım düşünce yapısı olarak. Hala eski aşkların aşk yaşama şeklinin doğru olduğunu düşünüyorum. Yani kızla erkeğin evlenmeden birlikte yaşamasına karşıyım. Evlenmeden her şeyi yaşıyorsan o zaman evlenme gerek yok diye düşünüyorum. Bu kafam yapımdan dolayı sevgilim yok. Akşam sekizden sonra dışarıda kalmaya korkuyorum İstanbul’da. Hala ana kuzusuyum diyebilirim. Yörüklerin gelenek ve göreneklerine hala bağlıyım. Sanat camiasından da tepkiyle karşılanıyorum bazen ‘Sen git oyuncu olma köyüne geri dön’ dediklerini biliyorum. O anlamda da çok linç edildim.
R. B.: Karadenizliler biraz ataerkil olur baba baştır. Ben de bu kültürel yapıyı yaşamayı seviyorum. Günümüze de ayak uydurmaya çalışıyorum. Ama çocuklarıma bunu aşılamaktan geri kalmıyorum. Ben odaya girdiğim zaman bir toparlanıyorlar saygıdan ötürü. İçeride babanın varlığı hissedilsin istiyorum.