Kuşkusuz korku öğeleri sadece cinlerle, ruhlarla sınırlı değil. Zombiler, yaratıklar, sapıklar, perili evler, vampirler, kurt adamlar gibi elemanlar da var hesapta. Özellikle yabancı korku sektörünün tercih ettiği bu öğelere karşın bizdeki korkutmalar daha çok cinlerle ve ruhlarla yapılmakta. Lakin 1949’da gerilim-korku türüne Aydın Arakon’un ‘Çığlık’ filmiyle adımını atıp 1953’te Ümit Deniz’in senaryosu ve Mehmet Muhtar’ın yönetmenliğinde çekilen ‘‘Drakula İstanbul’da’’ filmiyle aşama kaydeden Türk sinemasının 2000’li yıllara kadar olan korku örneklerine baktığımızda daha çok vampir, şeytan, cinayet gibi öğelerle Avrupai tarzda işler üretildiğini görmekteyiz. Cinlerin korku filmlerinin vazgeçilmezi oluşuysa 2000’li yılların başına denk düşmekte… Misal, Orhan Oğuz’un ‘Büyü’ filmi! 2007’de ‘Musallat’ diyen Alper Mestçi de ‘cin’ mefhumunu kullanmayı tercih edenlerden. Anlayacağınız 2010’dan itibaren her yıl sayısı artan korku filmleri için üç harfliler bulunmaz nimet!
Peki, yerli sinemamız farklı yapımlarla korku türünde çıtayı yükseltmeye çalışırken aynı gelişim korku dizisi yaratma konusunda da görüldü mü? Ne yazık ki, gerek yayıncılık açısından gerekse izleyici tercihinden korku üretmeye merak saranlar, yabancıların aksine, bu işin televizyon ayağında becerilerini sergilemeye pek fırsat bulamadı. Bu açıdan BluTV’nin yarattığı dijital platform olanağı, yerli korku dizisi yaratmak isteyenler için bir çıkış durumunda. Alper Mestçi imzasını taşıyan ve dizi sektörüne yeni bir nefes olarak niteleyebileceğimiz ‘Sahipli’ de bu alanda bir ilk olarak çıkıyor karşımıza.