281
– İlki de hayırlı bir iş içindi…
M.C.:Doğru. Biz hep hayırlı işler için bir araya geliyormuşuz, şu an fark ettim. Hakkikaten hep hayırlı hikayeler anlatıyoruz. ‘Çalgı Çengi’ de öyleydi mesela.
A.K.: Ama kendimize hayrımız olmuyor.
– Evlilik planınız var mı?
M.C.:Annem bir ara sürekli söylüyordu, hatta kısmet bakıyordu. “Artık bakma anne, benim kısmetim sinema” dedim. Hakikaten o kadar çok zamanımızı alıyor ki işler, bir yandan da o kadar keyif alıyoruz…
A.K.: Şu an sinemayla evliyiz hakikaten. Ama nasip kısmet, belli olmaz.
M.C.:Biz aslında hayat gailesine dalmadan önce hayallerimizi gerçekleştirmek istedik. Dolayısıyla şimdi artık olabilir. Bugüne kadar hep kapalıydık. Kapalı devre komedyenleriz. Sette geçiyor hayatımız.