“Haluk karakteri bundan 16 sene önce, en heyecanlı yaz haberinin ‘Plajları magandalar bastı’ olduğu bir dönemde doğdu. Özcan Deniz’in metroseksüelliği temsil ettiği, mafya babalarının kral olduğu, ‘Çakır’a gerçek hayatta cenaze namazı kılındığı bir dönemin kahramanıydı.
‘Light erkek’ten ‘Zero Tuna’ya…
O dönemin ‘taş fırınlığı’; karikatürize, modern kentle çatışan bir Anadolu erkeğiydi. Zamane kentlisi, Nişantaşı heveslisi, metropol hayatının her türlü ‘janjanı’na meraklı Meltem’le evlenmeyi tercih etmiş olsa da, ‘kadın değil mi işte’ çizgisinde bütüüüün kadınları çalkalayıp tükürmekte beis görmezdi. Fakat artık Haluk/Abidin için bu ucuz komedi yeterli olmayacak. Modern kadın-Anadolu erkeği çatışması artık hiç gündemimizde değil. ‘Kocişkolata’lara tost yapıp dantelli kurdeleye sarmak daha makbul. ‘Bu ayı adam beni hiç anlamıyor’dan ziyade, ‘gönlümün efendisi’ tonu baskın. Dolayısıyla Haluk’un ilk tanıtımda bitmeyen sevdalarını sayarken, ‘Meltem sevdası, ülke sevdası’ diye karıcığının içini eritmesi zamanın ruhuna uygun bir hareket. Haluk, suşi diye tutturan Meltem’i yer sofrasında ‘California roll’a zorlayabilir, Recep İvedik sınırlarına doğru modern hayata meydan okuyabilir. ‘Çocuklar Duymasın’ yeniden doğarken Haluk da ‘milli taş fırın erkeği’ olarak rönesansını yaşayabilir.