Bu hafta sırların perdesine görünmez bir el dokundu. O el perdeyi aralamakla kalmadı, bizi perdenin ardına davet etti. Ama genel itibariyle bakarsak, bölüm benim için oldukça sıkıcı geçti. Sahneler yersiz uzun, bakışmalar yoğun ve aksiyon oldukça düşüktü. Son beş bölümdür ”Asıl şimdi başlıyoruz!” diyen biri olarak bu durum içimi karartmıyor değil. Ama asıl enseyi karartmayalım, gerisi kolay.
Lise ve üniversite binalarının yan yana olmasına bir türlü ısınamadım. Gençlerin ortamını oluşturmak için kızları da üniversiteli yapmak daha sağlıklı olabilirdi. Çünkü ne yaratılan okul dünyası ne de figürasyon tatmin edici değil. Dizinin dram tarafı lise dokusuyla uyuşmuyor. Bunu Selin’in üniversite binasına geçtiği sahnelerde çok daha net biçimde hissettim.