En sevdiğimden, sıkıntısı olduğunda sorununu telefonda anlatmak yetmeyeceği için soluğu Defne’sinin yanında alan bir Ömer yapmışlar. Pek güzel olmuş. Paşam benim! Fragmanda gördüğüm kadarıyla bir tane de Çakal Carlos Ömer yapmışlar sevdiceğinin yatağında yatıp onun kokusunu duymak isteyen :)
Ömer hayatının kazığını yedi bu pek değer verdiği, “Konu sensen haklı olmayı kovalamam.” dediği arkadaşından. İstediğiniz kadar güçlü olun ya da güçlü kalmaya çalışın. Böyle zamanlarda istediğiniz tek şey bir parça şefkat. Defne de Ömer’in hayatındaki bu eksikliği giderecek. 2. fragmandaki ev sahnelerinden bana geçen duygu bu. Katışıksız, art niyetsiz, sadece çok sevdiklerimize göstereceğimiz şefkat… Geçen sefer Ömer “Gitme, kal!” dediğinde bahanelerle o evden kaçan kız şimdi aynı cümlelerle sevdiğini ağırlamaya hazırlanıyor en mahcup en utangaç haliyle. “Aklında kalacağıma yanımda kal diyorsun.” diyor Ömer. İstendiğini bir kez daha duymak istemenin keyfiyle. Bu adam bu sözleri duymak için ne kadar uzun süre bekledi değil mi? Defne de Ömer’in dermanını kendisi olduğunu yavaş yavaş fark ediyor. Defne, Ömer’in sadece sığınılacak limanı olmaktan çıktı artık. O, Ömer’in pusulası olmaya başladı ve Ömer de fark edecek ki bir gün o pusula olmazsa kaybolur bu hayatın dehlizlerinde. Defne’nin yol göstericiliğine hep ihtiyaç duyacak. Sevginin en güzel göstergelerinden biridir bence ihtiyaç duymak. Kendi başına ayakta duramamak değildir bu. Kendi başına durabilecekken bile yanında o insanı istemektir. Ömer bunu öğreniyor.
Eda Timmes