Canlı yayında yaşananlar tam anlamı ile ufak çaplı bir şoka neden oldu. Bir an “bu normal bir bölümse biz sezon finalinde ne yapacağız, hadi onu geçtim finalde ülkenin fişini çekeceğiz herhalde” dedim. Hatta biraz daha abartıp, keşke ülkemizde haksızlıklar, yalanlar böyle ortaya çıksa diye ufak bir Polyanna oldum. Neyse haftalık toplumsal mesajımı da buraya bıraktım, devam ediyorum. Bir yanda Adil Topal’ın rezil-i rüsva oluşunu izleyip, zevkten dört köşe olmuştum. Ama o da ne? Birkaç dakika sonra Umman Ailesi katliam girişi ile yüreğimi hoplatmıştı. Zaten çatışma sahnelerini izlerken, “Allah’ını seven defansa gelsin”, diye diye haykırdım ama nafile! Bahri Baba sen büyüksün hem de çok. Ancak insan neden koskoca Bahri Umman’ın evinde bir avuç koruma var, bu ev niye böyle dımdızlak diye düşünmüyor değil. Hadi onu geçtim bir panik odası, acil çıkış kapısı falan da mı yok? Bu kadar büyük ve yeri geldiğinde ince düşünen senaristler, böyle mantık hataları yapınca kırılıyorum. Böyle bir çatışmada kayıp yaşanmaması komik olurdu, haftanın şanslısı Mete oldu. AMAAA! Ben, ömründe karınca bile incitmemiş Ilgaz Usta, o Pamuk’a bir şey olursa dünyaları yıkarım!