Haluk’un içinde bulunduğu bir kilit nokta daha var ki, Güneş. 26 bölümdür,bir gittik bir geldik, ikizler dedik önce sonra Peri. İlk akla gelen her zaman doğru işte. İkizler Haluk’un kızları. O ağız dolusu ‘kızım’lar boş yere değilmiş yani. Zafer’e bir türlü ısınamayaşımız, ondaki o donukluk da buradan geliyorumuş. Bu kısımla ilgili istemeden aklımın uçuştuğu bir sahne var: Teknede tecavüze uğradığını anlatan Güneş ve paramparça olan Haluk. Açıp izleyin, başka bir şey demiyorum. Rana ketum duruşundan ödün vermeyecek gibi hissetsem de, bu sırrın ortalığa saçılması öyle bir 26 bölüm bekletmeyecek diye düşünüyorum. Siz mendilleri kutu kutu mu, paket paket mi alıyonuz, n’apıyosanız yapın bence, istifleyin bir kenara daha çoooook lazım olacak zira.
Güneş Hanım’ın en acilinden bir kursa yazılması lazım, Davranış bilimleri 101. Asla ve kat’a bilmiyor nerede, kime, nasıl davranması gerektiğini. Bir bildiği Haluk, bir gördüğü Haluk. Tabii ki yanında olacak, sahip çıkacak, koruyacak, kollayacak, ama kızlarının önüne alırsan Güneş’çiğim orada fikir ayrılığı yaşarız işte seninle. O kızdığın, bağırdığın çığırdığın Selin senden daha iyi yetişiyor her şeye, en azından herkese. Güneş’i anlamaya çalışmayı ben bir beş – altı bölüm önce bıraktım, yoruldum çünkü. “Haluk öyle biri değil, Haluk öyle bir şey yapmaz,” diye başladığı her konuşmada tükendim, yıldım. Bu kadar güven, gerçeği öğrendiği an silinecek, hiç güvenmemiş gibi ileriye bakmaya çalışacak. Ama zor. Bu kadar güçsüzken, ayağa kalkman çok zor Güneş’çiğim.