“Başıma gelen hangi şeyi ben seçtim ki?” ile başladı Ömer’in Defne’sinin hikâyesi. Her şey bir oyunla başladı diyor ama oyun restaurantta başlayan kaderlerinin devamıydı sadece. Zira Neriman Hanım ile buluşmadan önce deniz kenarında Defne’nin, yine Yasemin’in işe gitmeden “bir kahve içelim mi” mesajı ile rahatsız etmeden önce Ömer’in aklında o sahne vardı. Söylemeden edemeyeceğim küçük bir detay olsa da İtalyan misafirlerin “nerede tanıştınız” sorusuna Ömer’in verdiği “restaurantta” cevabı muazzamdı. Süpersin. O sahneyi kaç kere izledim bilmiyorum. Küçük bir an hatırlaması gibi de olsa, bu cevaptan sonra Defne’nin bakışları çok önemli olduğunu gösteriyordu bize. Türkan Sultan çok doğru söylemiş Defne; “Bir insanın ruhunu ya uyurken, ya gülerken görürsün!’’ derken. Siz her güldüğünüzde ruhunuzun güzelliğini görüp, biz de mutlu oluyoruz. Bunun için de ayrıca teşekkürler.