– O süreçte tiyatro yaptınız sanırım… Ben olabildiğince iyi bir tiyatro izleyicisi olmaya çalışıyorum ama “Mutlaka tiyatro yapmalıyım” gibi bir düşüncem yoktu. Kemal Aydoğan’dan gelen bir teklifti Moda Sahnesi’ndeki “Bira Fabrikası”, ilk deneyimimdi. Güzel bir döneme denk geldi. O dönem bir televizyon işimin olmaması da önemliydi çünkü ilk defa yapacağım bir şeydi, ikisinin birleşmesi zor olacaktı. Belki daha profesyonel insanların kotarabildiği bir şey olabilir ama benim için ikisi birden pek mümkün görünmüyordu. Onun prova süreci bitti, sonra mini dizi “Büyük Sürgün Kafkasya”yı çektik, sonra “En Kısa Gecenin Rüyası” oyunu geldi. Şimdi bir de “46 Yok Olan” var.
– Üç farklı karakteri aynı dönemde canlandırmak zor mu? Ben bu işi en başından beri çok teknik tarafını bilerek yapan biri olmadım. Oyunculuk daha çok hissederek, daha kendi yöntemlerimle bularak yaptığım bir şey oldu. Belki prova sürecindeyken, o arada yeni çıkan bir de dizi olsaydı, o ikisinin yaratım sürecinde pek başarılı olamayabilirdim. Ama o yaratım sürecinde bir şeyler azıcık filizlenip ortaya çıktıktan sonra onun üzerine başka şeyler koymak daha rahat. “Sosyal medyayı bilgi almak için kullanıyorum”