664
Alışmıştı ama, o küçük çocuğu içine gömmüştü. Yeni bir insan yaratmıştı. Sert, acımasız, burnu havada. Güldüğünde aslında acı çektiğini kimse göremedi. Her şey kendisini korumak içindi. Bir daha acıya katlanamazdı çünkü… Uzaklara gidebilseydi, mesela. Uzayda yokluğunu giderebilirdi. Keşke yok olabilseydi, çünkü sonunda içindeki acı onu yok edecekti. Sadece biraz sevgiye ihtiyacı vardı.